VPS Bulut Geçişi Trendleri

VPS Bulut Geçişi Trendleri Neden Bu Kadar Konuşuluyor?

Son birkaç yılda hem küçük SaaS projelerinde hem de kurumsal ortamlarda hep aynı soruyla karşılaşıyoruz: “Mevcut VPS yapımızı daha bulut benzeri, esnek ve otomatik yönetilebilir bir modele nasıl taşırız?” Klasik anlamda bir sunucu taşımasından değil, VPS altyapısını bulut prensiplerine yaklaştıran stratejik bir geçişten bahsediyoruz. Yani ölçeklenebilirlik, otomasyon, gözlemlenebilirlik, güvenlik ve maliyet optimizasyonunu aynı potada eriten bir dönüşümden.

DCHost tarafında yüzlerce projede şunu gördük: İş yüklerinin büyük kısmı için tamamen farklı bir platforma taşınmaya gerek yok; doğru kurgulanmış bir VPS bulut geçişi ile mevcut uygulamalarınızı çok daha esnek, yönetilebilir ve dayanıklı hale getirebiliyorsunuz. Özellikle mikroservislere bölünmemiş monolitik uygulamalar, WordPress/Laravel tabanlı siteler, orta ölçekli e-ticaret ve SaaS projeleri için bu model hem teknik hem de finansal açıdan mantıklı bir orta yol sunuyor.

Bu yazıda, sahada gözlemlediğimiz VPS bulut geçişi trendlerini, hangi iş yükü için hangi yaklaşımın öne çıktığını, geçişi nasıl planlamanız gerektiğini ve DCHost altyapısında bunları nasıl hayata geçirebileceğinizi adım adım konuşacağız. Amacımız bir “moda” takip etmek değil, işinize somut değer katacak, ölçülebilir ve sürdürülebilir bir yol haritası oluşturmanıza yardımcı olmak.

VPS Bulut Geçişi Nedir, Neyi Kapsar?

Önce terimleri netleştirelim. VPS bulut geçişi dediğimizde üç ana senaryoyu kastediyoruz:

• Mevcut tek veya birkaç VPS’inizi daha dağıtık, otomatik ölçeklenebilir ve yedekli bir VPS kümesine dönüştürmek.
• Şirket içi fiziksel sunuculardan veya eski bir veri merkezinden modern VPS altyapısına taşınmak.
• Paylaşımlı hosting veya basit sanal sunucudan bulut prensipleriyle çalışan VPS mimarisine geçmek.

Yani mesele sadece “sunucuyu A noktasından B noktasına taşımak” değil; mimariyi, yönetim süreçlerini ve operasyonel alışkanlıkları da dönüştürmek. Bazı projelerde bu sadece birkaç VPS ve güçlü bir yedekleme/izleme katmanı ile çözülebilirken, bazı projelerde çok katmanlı, trafik ayrıştırılmış, otomasyonla yönetilen bir yapıya ihtiyaç duyuluyor.

Eğer şu anda paylaşımlı hosting kullanıyor ve ilk kez VPS dünyasına geçiyorsanız, daha önce hazırladığımız paylaşımlı hosting’den VPS’e sorunsuz geçiş rehberi size iyi bir ön okuma sağlayacaktır. Bu yazıda ise bir adım öteye geçip, VPS bulut geçişinin yeni dalgasını ve bunun arkasındaki trendleri masaya yatıracağız.

VPS ve Bulut Barındırma Arasındaki Çizgi Neden Bulanıklaşıyor?

“Klasik VPS” ile “bulut sunucu” arasındaki farkı daha önce çok anlattık, ama pratikte yaşanan şu: Modern VPS altyapıları artık bulut özelliklerini doğrudan içinde barındırıyor. Örneğin:

• Altyapı seviyesinde dağıtılmış depolama, anlık snapshot ve hızlı geri dönüş imkânı.
• API ve otomasyonla yönetilebilen VPS oluşturma, silme, yeniden boyutlandırma akışları.
• Ölçülebilir kaynak kullanımı, ayrıntılı metrikler ve izleme entegrasyonları.
• Ağ tarafında özel ağlar (private network), güvenlik grupları ve gelişmiş firewall senaryoları.

Bu nedenle son dönemde, hem bizim hem de müşterilerimizin radarında şu yaklaşım var: “Tamamen farklı bir platforma taşınmak yerine, mevcut uygulamaları VPS + bulut özellikleri ile güçlendirelim.” Eğer bu çizginin nasıl değiştiğine daha teknik bir gözle bakmak isterseniz, VPS ve bulut barındırmada en yeni trendler ve altyapı yenilikleri yazımız da iyi bir tamamlayıcı olacaktır.

Öne Çıkan VPS Bulut Geçişi Trendleri

1. Hibrit ve Çok Katmanlı VPS Mimarileri

Eskiden tek bir güçlü VPS ile her şeyi çözmeye çalışıyorduk: Web, veritabanı, cache, cron işler, hatta bazen e-posta bile aynı makinedeydi. Şimdi ise çok katmanlı VPS mimarileri net bir trend haline geldi:

• Bir veya birkaç VPS sadece web / uygulama katmanına ayrılıyor.
• Veritabanı için ayrı, daha disk odaklı bir VPS veya dedicated sunucu kullanılıyor.
• Redis gibi cache servisleri ayrı, hafif ama hızlı VPS’lere ayrıştırılıyor.
• Statik dosyalar ve yedekler için nesne depolama (S3 uyumlu) çözümleri devreye giriyor.

Bu yaklaşımın avantajları çok net:

• Her katmanı ihtiyacına göre ölçekleyebiliyorsunuz (örneğin web katmanını yatayda, veritabanını dikeyde büyütmek).
• Bakım ve güncelleme süreçleri daha güvenli; web katmanını güncellerken veritabanı katmanını hiç ellemeyebiliyorsunuz.
• Performans analizi, loglama ve sorun giderme çok daha şeffaf hale geliyor.

DCHost tarafında da müşterilerimizle çalışırken, özellikle WooCommerce, Laravel tabanlı SaaS ve yoğun API trafiği alan projelerde bu tarz çok katmanlı VPS bulut mimarilerine geçişi sıkça planlıyor ve yönetiyoruz.

2. Konteynerleşme ve Mikroservislere Yumuşak Geçiş

Bir diğer güçlü trend, klasik VPS üzerinde koşan monolitik uygulamaları tamamen yıkmadan, kademeli şekilde konteynerlere ve mikroservislere doğru taşımak. Bunun nedeni basit: Her projede bir anda tam kapsamlı Kubernetes kümesi kurmak gerçekçi değil, ama bazı bileşenleri konteynerleştirmek oldukça mantıklı.

Örneğin:

• Arka planda çalışan queue worker’ları, raporlama servislerini veya cron işlerini Docker konteynerlerine almak.
• Ön yüze statik SPA (React/Vue/Angular) koyup, API katmanını ayrı bir konteyner kümesi olarak yönetmek.
• Geliştirme, staging ve prod ortamlarını aynı Docker compose veya Kubernetes manifestleri ile yeniden üretilebilir hale getirmek.

Bu eğilim, “VPS mi, konteyner mi?” ikilemini ortadan kaldırıyor. Aslında VPS, konteyner altyapısının koştuğu temel platform haline geliyor. DCHost müşterilerinde de sıkça gördüğümüz model; 2-3 VPS ile oluşturulmuş hafif bir Kubernetes veya k3s kümesi ve bunun üzerinde koşan API, background job, worker ve benzeri servisler.

3. Otomasyon ve Infrastructure as Code (IaC)

VPS bulut geçişi trendlerinin belki de en kritik başlığı, otomasyon ve Infrastructure as Code (IaC). Eskiden bir VPS kurarken SSH ile girer, manuel paketler kurar, konfigürasyon dosyalarını tek tek düzenlerdik. Şimdi ise amaç; “Aynı VPS’i 10 kez kurmam gerekse, her seferinde otomatik, tekrarlanabilir ve versiyon kontrollü şekilde kurabileyim” noktasına gelmek.

Bunun için en yaygın yaklaşım:

• VPS ve ağ kaynaklarını bir IaC aracıyla (örneğin Terraform) tanımlamak.
• İlk konfigürasyonu cloud-init veya yapılandırma yönetimi araçları ile yapmak.
• Deploy akışını CI/CD hattına bağlayarak, kod ile birlikte altyapıyı da versiyonlamak.

Bu alanda detaylı bir başlangıç yapmak isterseniz, Terraform ile VPS ve DNS otomasyonu rehberimiz ve cloud-init ve Ansible ile tekrar üretilebilir VPS kurma yazımızı özellikle öneriyoruz. VPS bulut geçişinde bu araçlar, “manuel sunucu” dönemini kapatıp altyapıyı bir yazılım projesi gibi yönetmenizi sağlıyor.

4. Gözlemlenebilirlik, İzleme ve Alarm Kültürü

Tek VPS’ten çok katmanlı VPS bulut mimarisine geçtiğiniz anda ilk fark ettiğiniz şey şudur: “Artık sadece CPU yüzdesine bakarak sistemi anlayamıyorum.” İşte burada devreye gözlemlenebilirlik (observability) yaklaşımı giriyor.

Trend, basit uptime izleme araçlarından çok daha öteye geçti:

• Her VPS için detaylı metrikler: CPU, RAM, disk IOPS, network, TCP bağlantıları vb.
• Uygulama katmanında response time, hata oranı, istek sayısı gibi APM odaklı metrikler.
• Logların merkezi bir yerde toplanıp, sorgulanabilir ve alarmlanabilir hale getirilmesi.
• Prometheus, Grafana, Loki, Alertmanager gibi araçlarla uçtan uca izleme ve alarm mimarisi.

Biz DCHost tarafında VPS bulut geçişi planlarken, izleme konusunu en baştan konuşuyoruz. Çünkü izleme sonradan eklenen bir süs değil, mimarinin ayrılmaz bir parçası. Bu alana ilk adımı atmak için VPS izleme ve uyarı kurulumu rehberi iyi bir temel sunuyor.

5. Güvenlik Odaklı Geçişler ve Zero Trust Yaklaşımı

VPS sayısı arttıkça, firewall kurallarını tek tek elle yönetmek veya her sunucuya ayrı ayrı SSH ile bağlanmak hem riskli hem de yorucu hale geliyor. Bu yüzden VPS bulut geçişi projelerinde güvenlik artık en baştan masaya yatırılıyor.

Öne çıkan eğilimler:

• SSH erişimini sadece belirli IP aralıklarına veya VPN ağına sınırlamak.
• Uygulama panelleri, yönetim arayüzleri ve kritik endpoint’ler için ek katmanlar (mTLS, WAF, IP kısıtlama) kullanmak.
• Her VPS için temel güvenlik sertleştirmesini (firewall, fail2ban, güncelleme politikası, minimum servis) standart hale getirmek.
• Log ve audit kayıtlarını uzun süre saklayarak, olası ihlallerde geriye dönük inceleme yapabilmek.

Güvenli bir geçiş için, “önce performans, sonra güvenlik” yaklaşımının artık işlemediğini söyleyebiliriz. İkisini aynı anda tasarlamak gerekiyor. Bu konuda daha derin bir bakış için VPS sunucu güvenliği rehberimizde paylaştığımız kontrol listelerini geçiş planınıza dahil etmenizi öneririz.

6. Maliyet Optimizasyonu ve IPv4 Gerçeği

Başka bir net trend de şu: Herkes sadece “daha güçlü sunucu” değil, daha öngörülebilir ve optimize edilebilir maliyet arıyor. Özellikle IPv4 adreslerinin küresel ölçekte pahalı hale gelmesi, hem sağlayıcıları hem müşterileri daha akıllı tasarımlara itiyor.

VPS bulut geçişlerinde sık gördüğümüz maliyet odaklı adımlar:

• Her iş yükü için ayrı VPS yerine, akıllı kaynak planlamasıyla mantıklı bir konsolidasyon yapmak.
• IPv4 kullanımını minimize edecek şekilde, internal trafiği private network üzerinden, dış erişimi ise az sayıda public IP üzerinden toplamak.
• Yüksek IOPS gerektiren iş yüklerine NVMe disk ayırıp, düşük öncelikli işleri daha ekonomik depolamaya taşımak.
• Özellikle gece/haftasonu düşük trafik dönemlerinde kaynak tüketimini izleyip, gereksiz kapasiteyi tespit etmek.

IPv4 adres fiyatlarının neden bu kadar yükseldiğini ve altyapınızı bu gerçeğe göre nasıl konumlandırmanız gerektiğini merak ediyorsanız, IPv4 adres fiyatları ve çözüm stratejileri yazımızı da mutlaka okuyun. VPS bulut geçişi trendleriyle bu konu artık doğrudan iç içe.

7. Yönetilen (Managed) Hizmet Beklentisinin Artması

Son trend de operasyonel tarafta: Ekipler uygulamaya, ürüne ve müşteriye odaklanmak istiyor; işletim sistemi güncellemesi, firewall kuralı, backup script’i gibi işler için sınırsız zamanları yok. Bu yüzden VPS bulut geçişi yapan ekipler, yönetilen (managed) hizmetlere giderek daha sıcak bakıyor.

Buradaki model genel olarak şöyle:

• Mimarinin tasarımı, temel güvenlik sertleştirmesi, yedekleme ve izleme altyapısı DCHost ekibiyle birlikte planlanıyor.
• Günlük operasyon; patch, minor güncelleme, servis restart, temel inceleme gibi işler yönetilen hizmet kapsamına alınıyor.
• Uygulama kodu, iş mantığı ve ürün geliştirme müşterinin ekibinde kalıyor.

Managed vs unmanaged farkını daha net görmek isterseniz, Managed vs Unmanaged VPS Hosting yazımızda hangi iş yükü için hangi modelin daha mantıklı olduğunu detaylı biçimde ele aldık.

Geçiş Öncesi Planlama: Kapasite, Mimari ve Risk Analizi

Trendleri bilmek güzel, ama asıl kritik olan kendi projeniz için doğru tasarımı yapmak. DCHost tarafında bir VPS bulut geçişi planlarken, genelde şu üç soruyla başlıyoruz:

1. Bugünkü mimari nedir ve gerçek darboğaz nerede?
2. Bir yıl içinde ulaşmak istediğiniz ölçek ne?
3. Ne kadar kesinti ve performans dalgalanmasına tahammül edebilirsiniz?

Kapasite planlaması için mutlaka şu verileri toplamanızı öneririz:

• Ortalama ve pik trafik (saniye başına istek, eşzamanlı oturum, bant genişliği).
• Veritabanı boyutu, günlük büyüme oranı, okuma/yazma dağılımı.
• Uygulama tarafında CPU yoğun mu, IO yoğun mu, bellek yoğun mu?
• RPO/RTO hedefleriniz nedir (yani ne kadar veri kaybına ve ne kadar kesintiye tahammül var)?

Yeni bir projeye başlıyorsanız veya mevcut projenizi büyütmek istiyorsanız, CPU, RAM ve trafik hesabı rehberimiz kapasite tarafında net bir başlangıç noktası sunar. Yedekleme ve felaket senaryolarını ise RPO/RTO odaklı yedekleme stratejisi yazımızla birlikte planlamanızı tavsiye ederiz.

Farklı Senaryolar İçin VPS Bulut Geçiş Yolları

1. Paylaşımlı Hosting’den VPS Bulut Altyapısına

Birçok müşteri için yolculuk buradan başlıyor. Paylaşımlı hosting’de belli bir noktaya kadar idare eden proje, artık CPU/RAM limitlerine takılmaya, cron işlerini yetiştirememeye veya yüksek trafik dönemlerinde yavaşlamaya başlıyor. Bu noktada yapılacak en mantıklı şey, iyi tasarlanmış bir başlangıç VPS bulut mimarisine geçmek.

Genellikle önerdiğimiz yol:

• 1 adet web/app VPS (PHP-FPM, web sunucusu, önbellek katmanı).
• 1 adet veritabanı odaklı VPS (daha yüksek disk performansı, ayrı backup stratejisi).
• Yoğun background iş yoksa, cron ve queue işlemlerini ilk aşamada web VPS üzerinde yönetmek.
• İleride trafik arttığında web katmanını yatayda büyütebilmek için domain, DNS ve SSL kurgusunu en baştan buna uygun kurmak.

Bu adımı atarken dosya, veritabanı ve e-posta taşımaları için oldukça detaylı bir rehberimiz zaten var: paylaşımlı hosting’den VPS’e sorunsuz geçiş rehberi. VPS bulut geçişi trendlerini uygulamaya dökerken bu kılavuz, pratik adımlar için iyi bir referans olacaktır.

2. Şirket İçi Fiziksel Sunuculardan VPS Buluta Geçiş

İkinci sık senaryo, ofiste veya kendi veri merkezinizde duran fiziksel sunuculardan DCHost VPS altyapısına geçiş. Burada genelde motivasyonlar şöyle:

• Donanım yenileme maliyetinden ve yönetim yükünden kurtulmak.
• Dışarıya açık servisler için daha güvenli ve ölçeklenebilir bir platforma geçmek.
• Yedekleme, felaket kurtarma ve çok bölge stratejilerini daha kolay uygulamak.

Bu tür geçişlerde tipik yaklaşım:

1. Mevcut fiziksel sunuculardaki iş yüklerini (uygulama, veritabanı, dosya sunucusu, e-posta, VPN vb.) net şekilde envanterlemek.
2. Bu iş yüklerini mantıksal gruplara ayırıp, her grup için uygun VPS boyutu ve mimarisini tasarlamak.
3. Önce test/staging ortamını DCHost VPS üzerinde ayağa kaldırmak, ardından kontrollü bir cutover planı yapmak.

Bu süreçte en çok dikkat ettiğimiz konular; veri tutarlılığı, DNS geçiş planı ve rollback (geri dönüş) senaryosu. DCHost ekibi olarak, özellikle kritik üretim sistemleri için bu planı birlikte hazırlamayı tercih ediyoruz.

3. Başka Sağlayıcıdaki VPS’lerden DCHost VPS Buluta Geçiş

Üçüncü senaryo, halihazırda başka bir sağlayıcıda VPS kullanan ve altyapısını daha kontrollü, şeffaf ve destek odaklı bir yapıya taşımak isteyen ekipler. Bu geçişler genelde performans, destek kalitesi, IPv4/IPv6 olanakları veya ağ kalitesi nedeniyle gündeme geliyor.

Burada dikkat ettiğimiz başlıklar:

• Mevcut sağlayıcıdaki VPS boyutları ve gerçek kaynak kullanımı (CPU, RAM, disk IO, trafik).
• Mevcut snapshot, backup ve izleme yapılarını DCHost tarafında nasıl eşitleyeceğimiz.
• DNS ve e-posta tarafında kesinti yaşamadan, zero-downtime’a en yakın planın çıkarılması.

Bu tip geçişlerde de DNS stratejisi kritik. Özellikle TTL ayarları, A/AAAA kayıtları ve cutover anı iyi planlandığında, kullanıcıların büyük çoğunluğu değişimi neredeyse hiç fark etmiyor.

Teknik Uygulama: Sağlam Bir VPS Bulut Geçiş Akışı

Teoride her şey güzel, peki pratikte geçişi nasıl yapıyoruz? DCHost’ta genelde şu akışı izliyoruz:

1. Envanter ve Mimari Tasarım

Önce “ne taşıyoruz” sorusunu netleştiriyoruz:

• Domain ve DNS kayıtları
• Web uygulamaları (PHP, Node.js, statik siteler vb.)
• Veritabanları (MySQL/MariaDB, PostgreSQL vb.)
• Dosyalar (upload klasörü, medya, loglar, arşivler)
• E-posta kutuları, forward’lar, SMTP servisleri

Ardından bunları, hedef VPS bulut mimarisindeki katmanlara dağıtıyoruz. Bu noktada gelecekteki büyümeyi hesaba katmak çok önemli; çünkü tasarımınızı bir kez oturttuktan sonra, üzerine ekleme yapmak çok daha kolay.

2. Test Ortamı ve Kuru Koşu (Dry Run)

Doğrudan canlı geçiş yapmak yerine, önce bir test ortamı kurmak en sağlıklısı:

• Mevcut sistemden bir kopya alıp, DCHost VPS üzerinde staging ortamı kuruyoruz.
• Veri aktarımı, dosya yapısı, PHP/Node.js sürümleri, SSL, rewrite kuralları gibi kritik noktaları bu ortamda test ediyoruz.
• Uygulama ekibiyle birlikte “geçişten sonra ilk 24 saatte” karşılaşılabilecek olası sorunları simüle ediyoruz.

Bu aşama, gerçek geçiş gününde sürpriz yaşamamak için altın değerinde. Aynı zamanda yeni VPS bulut mimarinizde performans benchmark’ı yapmak için de iyi bir fırsat.

3. DNS ve TTL Stratejisi

Çoğu kesinti, aslında kötü planlanmış DNS geçişlerinden kaynaklanır. VPS bulut geçişlerinde şu pratikleri uygulamayı öneriyoruz:

• Geçişten birkaç gün önce ilgili domainlerin TTL değerlerini düşürmek (örneğin 3600 sn’den 300 sn’e).
• Yeni VPS IP’lerini staging ortamında kullanıp, cutover anında sadece hedefi değiştirmek.
• Mümkünse eski ve yeni ortamı bir süre eşzamanlı çalıştırarak, loglardan hangi IP’ye istek geldiğini izlemek.

DNS taşıma ve TTL ayarlarını daha derinlemesine anlamak için, Zero-downtime taşıma için TTL stratejileri rehberi gerçek bir saha notları özeti gibi okunabilir.

4. Kesintisiz Geçiş ve Rollback Planı

Geçiş anında yaptığımız temel adımlar:

1. Eski sistemde kısa süreli bakım modu (özellikle veritabanı yazma işlemlerini durdurmak için).
2. Son tam veritabanı ve dosya senkronizasyonu.
3. Yeni VPS bulut ortamında servislerin tek tek ayağa kalktığının doğrulanması.
4. DNS kayıtlarının yeni IP’lere çevrilmesi.
5. İlk birkaç saat boyunca log ve metriklerin yakından izlenmesi.

Rollback (geri dönüş) senaryosu da en az ileri geçiş kadar önemli. Genelde şunu yapıyoruz:

• Eski ortamı geçişten sonra belirli bir süre daha kapatmadan, sadece trafiği yeni ortama yönlendiriyoruz.
• Herhangi kritik bir hata oluşursa, DNS’i tekrar eskisine çevirip sorunu yeni ortamda çözüyoruz.

Böylece tek yönlü, geri dönüşü olmayan bir adım atmak zorunda kalmıyorsunuz; geçişi kontrollü, ölçülebilir ve yönetilebilir hale getiriyoruz.

DCHost ile VPS Bulut Geçişinde Öne Çıkan Avantajlar

DCHost ekibi olarak, sadece tek tek VPS sunmak yerine, müşterilerimizle birlikte uçtan uca VPS bulut mimarisi tasarlamayı tercih ediyoruz. Çünkü asıl değer; doğru boyutlandırılmış, iyi yedeklenmiş, gözlemlenebilir ve güvenli bir bütün kurduğunuzda ortaya çıkıyor.

Geçiş projelerinde sık sunduğumuz katkılar:

• Ön analiz ve mimari tasarım: Mevcut yapınızı inceleyip, hedef VPS bulut mimarisini birlikte tasarlıyoruz.
• Adım adım geçiş planı: Test ortamı, veri senkronizasyonu, DNS ve rollback dahil net bir akış çıkarıyoruz.
• Otomasyon ve IaC danışmanlığı: Terraform, Ansible, cloud-init gibi araçlarla altyapınızı tekrar üretilebilir hale getirmenize yardımcı oluyoruz.
• İzleme ve yedekleme kurgusu: Prometheus/Grafana tarzı izleme ve çok katmanlı backup stratejisini en baştan masaya yatırıyoruz.
• Güvenlik sertleştirmesi: Firewall, SSH güvenliği, güncelleme politikaları ve temel hardening adımlarını standartlaştırıyoruz.

VPS bulut geçişi trendlerinin çoğu, aslında tek tek ürünlerden çok, iyi tasarlanmış bir bütün mimari kurmakla ilgili. DCHost olarak işte tam burada, sadece altyapı sağlayıcısı değil, yol arkadaşı gibi davranmayı önemsiyoruz.

Sonuç ve Yol Haritası: VPS Bulut Geçişine Nereden Başlamalısınız?

VPS bulut geçişi artık sadece “performans sorunu çıktığında” gündeme gelen bir konu değil. Güvenlik, maliyet, esneklik ve operasyonel verimlilik beklentileri büyüdükçe, modern VPS mimarilerine geçiş her ölçekte proje için stratejik bir ihtiyaç haline geldi. Hibrit ve çok katmanlı yapılar, konteynerleşme, otomasyon, gözlemlenebilirlik ve yönetilen hizmetler; hepsi aynı resmin parçaları.

Pratikte atabileceğiniz ilk adımları özetlersek:

• Bugünkü altyapınızın envanterini çıkarın ve gerçek darboğazları yazın.
• Önümüzdeki 12 ay için büyüme beklentinizi ve risk toleransınızı netleştirin.
• Basit bir hedef mimari çizin: Kaç VPS, hangi roller, hangi yedekleme ve izleme katmanı?
• En düşük riskli servisten başlayarak, küçük bir geçiş pilotu yapın.

Eğer bu adımları atarken teknik olarak nereden başlayacağınızı kestiremiyorsanız, VPS bulut entegrasyon trendleri yazımız ve bu rehber birlikte size sağlam bir çerçeve sunacaktır. Sonrasında DCHost panelinizden yeni bir VPS oluşturup, test ortamınızı ayağa kaldırabilir; ihtiyacınız olduğunda ekibimizle birlikte mimariyi, güvenliği ve geçiş takvimini detaylandırabilirsiniz.

Kısacası: VPS bulut geçişi, doğru planlandığında korkulacak değil, işinizi daha öngörülebilir ve sürdürülebilir hale getirecek bir fırsat. Bir sonraki adımı atmak isterseniz, projenizi birlikte değerlendirmekten memnuniyet duyarız.