İçindekiler
- 1 WooCommerce Altyapısında Veritabanı ve Önbelleği Ayırma Kararı
- 2 Tek Sunucu Mimarisi: Sınırlar Nerede Başlar?
- 3 Ayrı Veritabanı Sunucusu Ne Zaman Gerçekten Gerekir?
- 4 Ayrı Önbellek (Redis/Memcached) Sunucusu Ne Zaman Mantıklı?
- 5 Gerçek Performans Kazancı: Ne Beklemeli, Ne Beklememeli?
- 6 Üç Örnek Senaryo ile Mimari Karşılaştırma
- 7 DCHost Üzerinde Pratik Kurulum Önerileri
- 8 Yanlış Beklentiler ve Sık Yapılan Hatalar
- 9 Özet ve Yol Haritası: Ne Zaman, Nasıl Adım Atmalısınız?
WooCommerce Altyapısında Veritabanı ve Önbelleği Ayırma Kararı
WooCommerce mağazanız büyüdükçe, ilk günlerde sizi hiç rahatsız etmeyen teknik detaylar bir anda gündemin ortasına oturur: Sipariş sayısı artar, kampanyalar sıklaşır, veritabanı sorguları ağırlaşır, PHP süreçleri uzar. Bir noktadan sonra şu soru kaçınılmaz hale gelir: “Artık ayrı bir veritabanı ve önbellek sunucusuna mı geçmeliyim?”
Bu yazıda, DCHost tarafında gerçek projelerde gördüğümüz sayılar ve senaryolar üzerinden ilerleyerek şu noktaları netleştireceğiz:
- Ayrı veritabanı sunucusu ne zaman gerçekten işe yarar, ne zaman gereksiz karmaşa yaratır?
- Redis/Memcached için ayrı bir önbellek sunucusu kurmanın ölçülebilir katkısı nedir?
- Tek sunucu – ayrı DB – ayrı DB+cache gibi mimariler arasındaki farkları, pratik örneklerle nasıl değerlendirebilirsiniz?
- “Sunucuyu bölersem her şey uçacak” beklentisi ne kadar gerçekçi?
Özellikle orta ve büyük ölçekli WooCommerce mağazalarında, yanlış zamanlanmış ya da yanlış kurgulanmış ayrıştırma kararları hem maliyeti artırıp hem de performansı kötüleştirebiliyor. Dolayısıyla amacımız,
“önce sayılarla teşhis, sonra mimari karar” yaklaşımını, uygulanabilir bir yol haritası halinde ortaya koymak.
Eğer genel olarak veritabanını uygulama sunucusundan ayırmanın mantığını teknik açıdan okumak isterseniz,
veritabanı sunucusunu uygulama sunucusundan ayırmak ne zaman mantıklı yazımızı da bu makaleden sonra okumanızı öneririz. Burada ise odağımızı özellikle WooCommerce ve onun pratik ihtiyaçlarına daraltacağız.
Tek Sunucu Mimarisi: Sınırlar Nerede Başlar?
Çoğu WooCommerce projesi, özellikle başlangıç aşamasında, tek bir sunucu üzerinde gayet sağlıklı çalışır. Web sunucusu (Nginx/Apache/LiteSpeed), PHP-FPM ve MySQL/MariaDB aynı makinede koşturulur; hatta Redis bile aynı üzerine kurulabilir. Bu noktada asıl soru, “Bu yapı beni nereye kadar taşır?”.
CPU ve RAM Perspektifi
Tek sunuculu WooCommerce kurulumlarında tipik darboğazlardan biri, CPU ve RAM paylaşımıdır. PHP-FPM, arka planda çalışan cron işleri, indeksleme süreçleri ve MySQL hepsi aynı işlemci çekirdeklerini ve aynı RAM havuzunu tüketir.
Özellikle aşağıdaki belirtiler oluşmaya başladığında, ayrıştırma sinyalleri gelmeye başlar:
- Ortalama CPU kullanımının yoğun zaman dilimlerinde %70–80 üzerine çıkması
- MySQL işlem listesinin (SHOW PROCESSLIST) sürekli dolu olması, çok sayıda “Waiting for table metadata lock” benzeri beklemeler
- RAM sınırına yaklaşıldığında sistemin swap kullanmaya başlaması (disk I/O’nun dramatik yükselmesi)
Bu durumda, hem PHP hem de veritabanı tarafı birbirini aşağıya çeker. Oysa veritabanını ayrı bir sunucuya aldığınızda, PHP tarafı için CPU/RAM alanı açılır; veritabanı da kendi kaynaklarını daha öngörülebilir şekilde kullanabilir.
Disk I/O ve IOPS Sınırları
WooCommerce tarafında performansı belirleyen en kritik unsurlardan biri disk I/O’dur. Özellikle kampanya dönemlerinde, sepet ve sipariş işlemlerinin sıklaştığı, stok güncellemeleri ve log yazımlarının arttığı senaryolarda, disk gecikmesi (latency) hissedilir şekilde artar.
Tek sunucuda şu tabloyu sık görürüz:
- MySQL okuma/yazma işlemleri, PHP’nin log yazımı ve diğer sistem süreçleriyle aynı disk üzerinde yarışır.
- IOPS sınırına yaklaşıldığında, hem sorgular hem de PHP süreçleri kuyruklanır.
- Bu da kullanıcı tarafında TTFB’nin (Time To First Byte) yükselmesine, hatta zaman zaman 504 Gateway Timeout hatalarına kadar gidebilir.
Bu yüzden, yoğun WooCommerce mağazalarında NVMe diskli VPS altyapısı zaten önemli bir gereklilik haline gelir. Ancak NVMe’ye geçtikten sonra bile I/O sınırına yaklaşıyorsanız, veritabanını ayrı bir sunucuya almak çoğu zaman anlamlı bir sonraki adım olur.
PHP-FPM, Web Sunucusu ve Veritabanı Rekabeti
Tek sunuculu yapıda performans iyileştirmek için PHP-FPM havuz ayarları, OPcache ve web sunucusu optimizasyonu çok etkilidir. Bunu detaylıca
WordPress için sunucu tarafı optimizasyon rehberimizde anlatmıştık.
Ancak belirli bir noktadan sonra, tek makinede yapabileceğiniz tuning bitmeye başlar; CPU yükünüz, RAM tüketiminiz ve disk I/O’nuz zaten yüksekken yeni bir sihirli ayar kalmaz. İşte tam bu eşikte, mimari değişiklik (ayrı DB, ayrı cache, hatta ayrı arama servisi) konuşulmaya başlanmalıdır.
Ayrı Veritabanı Sunucusu Ne Zaman Gerçekten Gerekir?
Şimdi asıl soruya net rakamlarla yaklaşalım. “Her WooCommerce sitesinde ayrı DB olsun” demek hem teknik hem finansal açıdan anlamsız. Ama bazı eşikleri geçtiğinizde, ayrıştırma hem performans hem de stabilite</strong açısından ciddi fayda sağlar.
Sayılarla Yaklaşım: Hangi Eşikler Kritik?
Aşağıdaki aralıklar, DCHost tarafında gördüğümüz tipik WooCommerce kurulumlarından derlediğimiz, kabaca yol gösterici değerlerdir. Elbette her proje farklıdır, ama fikir vermesi açısından oldukça işe yarar:
- Günlük sipariş sayısı 50–100’ün altındaysa, iyi optimize edilmiş tek bir NVMe VPS çoğu zaman yeterlidir.
- Günlük sipariş sayısı 200–500 bandına çıkıyor, kampanya anlarında eş zamanlı ziyaretçi sayısı 100+ seviyelerini zorluyorsa, ayrı veritabanı sunucusu konuşmanın zamanı gelmiştir.
- Veritabanı tarafında saniye başına sorgu sayınız (QPS) yoğun anlarda 300–500 aralığına dayanıyorsa ve CPU %70+ seviyelerinde geziniyorsa, tek makinede devam etmek risklidir.
- InnoDB buffer pool’unuzun çoğu zaman %90–95 dolulukta çalıştığını ve sürekli diskten okuma yaptığını gözlemliyorsanız, veritabanına ayrı RAM alanı açmak büyük fark yaratır.
Bu noktada özellikle WooCommerce için MySQL/InnoDB tuning kontrol listesi yazımızı uygulayıp, buffer pool, indeksleme ve yavaş sorgu analizini yaptıktan sonra hala sınıra dayanıyorsanız, mimaride ayrışmaya gitmek mantıklı olur.
Tipik Senaryolar: Nerede Ayrı DB Kurtarıcı Olur?
Aşağıdaki tür WooCommerce projelerinde, ayrı veritabanı sunucusuna geçişin hissedilir derecede iyileşme sağladığını sık sık görüyoruz:
- Kampanya odaklı siteler: Belirli günlerde (Black Friday, 11.11, özel lansmanlar) trafik 5–10 katına çıkıyor, canlı stok takibi kritik, sepet ve sipariş işlemleri yoğun.
- B2B/B2C karma yapılar: Yüz binlerce ürün, karmaşık fiyatlandırma kuralları, indirim koşulları, üyelik seviyeleri; bunların hepsi veritabanı tarafına ekstra yük bindirir.
- Çok satıcılı (multi-vendor) pazar yerleri: Ürün, sipariş, komisyon, raporlama gibi tablolar büyür ve kompleks sorgular kaçınılmaz hale gelir.
Bu projelerde, veritabanını ayrı bir sunucuya aldığınızda sadece performans değil, operasyonel esneklik</strong de kazanırsınız: Yedekleme, replikasyon, bakım ve gelecekte olası ölçekleme (örneğin read-replica eklemek) çok daha kolay yönetilir.
Ayrı Önbellek (Redis/Memcached) Sunucusu Ne Zaman Mantıklı?
WooCommerce dünyasında önbellek deyince en az üç farklı katmandan bahsediyoruz:
- Tam sayfa önbellek (full page cache): HTML çıktısının cache’lenmesi (LiteSpeed Cache, Nginx FastCGI Cache, Varnish vb.)
- Nesne önbelleği: WordPress/WooCommerce’in veritabanından okuduğu obje ve sorguların Redis veya Memcached üzerinde saklanması
- Tarayıcı/CDN önbellekleri: CSS, JS, görseller vb. statik içeriklerin cache’lenmesi
Bu yazıda asıl odaklanacağımız, Redis/Memcached için ayrı bir sunucu kurmanın ne zaman anlamlı olduğu.
Nesne Önbelleği ile Tam Sayfa Önbelleği Karıştırmamak
Önce şu ayrımı netleştirelim: Tam sayfa önbellek, ziyaretçiye gönderilen tam HTML içeriği cache’ler. Bu, WooCommerce için çok güçlüdür; ayrıntılı olarak
WooCommerce’e nazikçe dokunan tam sayfa önbellekleme rehberimizde anlattık.
Nesne önbelleği ise, özellikle şu durumlarda fark yaratır:
- Admin tarafındaki raporlar, büyük ürün listeleri, filtreli sorgular
- Kullanıcı oturumları, sepet verisi ve dinamik sayfalar
- Eklentilerin yaptığı ağır veritabanı sorguları
Eğer tüm bu yükü tek sunucuda koşturuyorsanız, Redis/Memcached yine aynı CPU ve RAM’i kullanır. Ayrı bir önbellek sunucusu kurduğunuzda, bu yükü dışarı taşımış olursunuz.
Ayrı Önbellek Sunucusu İçin İşaretler
Aşağıdaki işaretler, Redis/Memcached’i ayrı bir sunucuya almanın vakti geldiğine işaret eder:
- Redis RAM kullanımınız, web sunucusuyla aynı makinede toplam RAM’i sıkıştırmaya başlamışsa
- Nesne önbelleği hit oranı yüksek olmasına rağmen (örneğin %85+), yine de CPU sürekli yüksek seviyelerdeyse
- PHP ve MySQL optimizasyonundan sonra hala veritabanı sorgu sayısını daha da düşürmek istiyorsanız
- Farklı uygulamalar (örneğin WooCommerce + bir Laravel paneli) aynı Redis’i yoğun şekilde kullanıyorsa
Bu senaryolarda, WooCommerce için Redis mi Memcached mi? yazımızda anlattığımız tuning adımlarını uygulamak ve ardından ayrı bir cache VPS’i konumlandırmak, bekleme sürelerinde hissedilir azalma sağlayabilir.
Düşük Trafikli Sitelerde Overkill Olduğu Durumlar
Günlük sipariş sayınız 20–30 civarındaysa, eş zamanlı ziyaretçi sayınız 20–30’u geçmiyorsa, tek NVMe VPS üzerinde çalışan hafif bir Redis kurulumu çoğu zaman yeterlidir. Bu tür sitelerde ayrı bir cache sunucusu kurmak:
- Mimariyi gereksiz karmaşıklaştırır
- Ek maliyet (ikinci VPS veya dedicated) getirir
- Yönetim, izleme ve yedekleme iş yükünü artırır
Dolayısıyla “her şeyi mutlaka ayıralım” yaklaşımı yerine; önce trafik ve yük profilinizi, ardından Mevcut VPS/Dedicated kapasitenizi dürüstçe değerlendirmek daha doğrudur.
Gerçek Performans Kazancı: Ne Beklemeli, Ne Beklememeli?
Peki ayrı veritabanı ve önbellek sunucusuna geçtiğinizde, pratikte ne kadar hızlanma görebilirsiniz? Burada biraz rakam konuşalım. Elbette bu değerler altyapıya, kod kalitesine ve sorgulara göre değişir; ama DCHost tarafında gördüğümüz tipik aralıklar şöyle:
Ölçülmesi Gereken Temel Metrikler
Önce, mimari değişiklik öncesi ve sonrasında aynı metrikleri ölçmeniz gerekir. Aksi halde “hızlandı gibi” hissiyatıyla karar verirsiniz ki, bu genelde hatalıdır. Takip etmenizi önerdiğimiz metrikler:
- TTFB (Time To First Byte): Kullanıcının ilk yanıtı alana kadar geçen süre
- p95/p99 response time: En yavaş %5–1’lik isteklerin yanıt süreleri
- MySQL QPS ve ortalama sorgu süresi: Saniye başına sorgu ve sorgu gecikmeleri
- CPU ve disk I/O kullanımı: Özellikle yoğun trafik anlarında
Bu metrikleri, ayrı veritabanı ve cache sunucusuna geçmeden önce ve sonra kıyasladığınızda, gerçek performans kazancını sayılarla görmüş olursunuz.
Tipik İyileşme Aralıkları
İyi planlanmış ve doğru boyutlandırılmış bir mimariyle, aşağıdaki tür kazanımlar yaygındır:
- TTFB’de %20–40 azalma: Özellikle yoğun trafik sırasında, veritabanı yükü azaldığı için ilk yanıt süreleri düşer.
- MySQL ortalama sorgu süresinde %30–60 iyileşme: Ayrı bir DB sunucusunda, buffer pool ve disk I/O sadece veritabanına ayrıldığı için sorgular daha hızlı yanıtlanır.
- p95 response time’da 1,5–3 kat iyileşme: Özellikle “kuşbakışı” ortalamalar değil, en yavaş isteklerin hızlanması kullanıcı deneyimini ciddi şekilde iyileştirir.
- Yoğun anlarda hata oranında dramatik düşüş: 502/504 gibi hata sayılarının kayda değer ölçüde azalması
Ancak altını çizmek gereken önemli bir nokta var: Eğer WooCommerce mağazanızda kötü yazılmış sorgular, aşırı şişmiş eklentiler veya ağır tema kodları varsa, yalnızca veritabanını ve cache’i ayırmak mucize yaratmaz. Önce uygulama tarafındaki sorunları teşhis etmek, ardından mimariyi güçlendirmek en sağlıklı yoldur.
Üç Örnek Senaryo ile Mimari Karşılaştırma
Şimdi somutlaştırmak için üç seviyede WooCommerce mağazasını ele alalım ve hangi mimarinin mantıklı olacağını görelim.
Senaryo 1: Küçük Mağaza – 2 vCPU Tek Sunucu
Profil:
- Günlük 30–50 sipariş
- Eş zamanlı 20–30 ziyaretçi
- Ürün sayısı 2–5 bin arası
Bu mağaza için tipik ve yeterli mimari:
- Tek bir NVMe VPS (örneğin 2 vCPU, 4–8 GB RAM)
- Aynı sunucuda Nginx/Apache + PHP-FPM + MySQL/MariaDB
- LiteSpeed Cache / Nginx FastCGI Cache ile tam sayfa önbellek
- Hafif Redis nesne önbelleği (aynı sunucu üzerinde)
Bu ölçekte ayrı veritabanı veya ayrı cache sunucusu kurmak, pratikte hissedilir fayda sağlamaz. Odaklanmanız gereken:
- Gereksiz eklentileri azaltmak
- Tema ve resim optimizasyonu
- Temel MySQL tuning ve Redis konfigürasyonu
Bu aşamada, WooCommerce kapasite planlama rehberimiz size kaynakları doğru boyutlandırma konusunda iyi bir çerçeve sunacaktır.
Senaryo 2: Orta Ölçekli Mağaza – Ayrı DB + Redis
Profil:
- Günlük 300–800 sipariş
- Kampanya anlarında 150–300 eş zamanlı ziyaretçi
- Ürün sayısı 20–50 bin arası, yoğun filtreleme ve kategori gezintisi
Bu seviyede tipik önerilen mimari:
- Uygulama sunucusu: Nginx/LiteSpeed + PHP-FPM, 4–8 vCPU, 8–16 GB RAM
- Veritabanı sunucusu: MySQL/MariaDB, 4–8 vCPU, 16–32 GB RAM, NVMe disk
- Redis sunucusu: Başlangıçta DB sunucusuyla aynı makine, yük arttıkça ayrı bir hafif VPS
Gerçek dünya gözlemlerimizde, bu seviyede ayrı veritabanı sunucusuna geçildiğinde:
- Yoğun anlarda TTFB’nin 300–500 ms seviyelerinden 150–250 ms bandına gerilediğini
- p95 yanıt sürelerinin 2–3 saniyeden 1–1,5 saniyeye düştüğünü
- MySQL CPU yükünün %80’lerden %40–50 bandına gerilediğini
görüyoruz. Bu sayede uygulama sunucusunun CPU’ları, PHP ve web sunucusuna daha fazla alan açarken; veritabanı da daha stabil ve öngörülebilir hale geliyor.
Senaryo 3: Yüksek Trafikli Kampanya – Gelişmiş Mimariler
Profil:
- Günlük 2000+ sipariş, kampanya günlerinde 3–4 kat pik
- Pik anlarda 500+ eş zamanlı ziyaretçi
- On binlerce ürün ve çok sayıda varyasyon
Bu noktada mimari çoğu zaman şu şekilde evrilir:
- Birden fazla uygulama sunucusu (load balancer arkasında)
- Ayrı güçlü bir primary veritabanı sunucusu, gerekiyorsa read-replica’lar
- Ayrı ve çoğu zaman replikalı bir Redis kümesi (oturum + nesne önbelleği için)
- Güçlü bir tam sayfa önbellek katmanı (Nginx/LiteSpeed/Varnish)
Bu seviyede, örneğin ProxySQL ile MySQL read/write split gibi ileri seviye çözümler devreye girebilir. Ancak bu genellikle gerçekten yüksek ciro üreten, altyapıya yatırımın net olarak geri döndüğü projeler için mantıklıdır. Daha küçük mağazalarda, bu düzeyde karmaşıklık gereksizdir.
DCHost Üzerinde Pratik Kurulum Önerileri
Ayrı veritabanı ve önbellek sunucusu kararı aldığınızda, sıradaki adım bunu nasıl kurgulayacağınızdır. DCHost tarafında genel yaklaşımımız şöyle:
Hangi Ürün, Hangi Ölçek İçin Daha Uygun?
- Küçük/orta WooCommerce siteleri: NVMe VPS üzerinde tek sunucu mimarisi; ihtiyaç halinde ikinci bir NVMe VPS ile veritabanını ayırma.
- Orta–büyük siteler: Uygulama için bir güçlü NVMe VPS, veritabanı için ayrı bir NVMe VPS veya giriş seviyesi dedicated sunucu.
- Çok yüksek trafikli projeler: Birden fazla uygulama VPS’i + güçlü dedicated veritabanı sunucusu + ayrı Redis VPS; gerekiyorsa colocation ile özel donanım.
Altyapıyı seçerken, sadece CPU/RAM değil NVMe disk performansı, ağ gecikmesi ve yedekleme stratejilerinizi de hesaba katmanız gerekiyor. Ayrı veritabanı sunucusu, yedekleme tarafında da avantaj sağlar: Veritabanı dump veya fiziksel yedekleri, uygulama yükünden bağımsız zamanlayabilirsiniz.
Ağ, Güvenlik ve Erişim Katmanı
Veritabanı ve önbellek sunucusunu ayırdığınızda, sunucular arası ağ trafiği kritik hale gelir. Dikkat edilmesi gerekenler:
- Gecikme (latency): Uygulama ve DB sunucunuzu mümkünse aynı veri merkezinde ve aynı ağ segmentinde konumlandırın.
- Güvenlik: Veritabanı ve Redis portlarını yalnızca uygulama sunucularının IP’lerine açın, genel internete kesinlikle açmayın.
- Şifreleme: Hassas veriler için, sunucular arası trafiği de korumak adına TLS tünelleri veya VPN kullanmayı değerlendirin.
DCHost altyapısında, VPS’leriniz arasında özel ağ (private network) kurgulayarak hem gecikmeyi minimize edebilir, hem de trafiği dış dünyadan izole edebilirsiniz. Bu, özellikle ödeme ve kişisel veri işleyen WooCommerce projeleri için KVKK ve genel güvenlik gereklilikleri açısından da pozitif bir adımdır.
Yanlış Beklentiler ve Sık Yapılan Hatalar
Ayrı veritabanı ve önbellek sunucusuna geçmek, doğru zamanda ve doğru kurgulandığında çok faydalı. Ancak bazı yaygın yanılgılar var; bunlara dikkat etmezseniz, beklediğiniz kazanımı elde edemeyebilirsiniz.
Asıl Sorun PHP veya Sorgulardaysa
Bazen performans sorunlarının kök sebebi, veritabanının aynı sunucuda olması değil; kötü yazılmış sorgular, verimsiz eklentiler ve optimize edilmemiş PHP kodudur. Örneğin:
- Her sayfa yüklenişinde aynı ağır sorgunun tekrar tekrar çalışması
- Eksik veya yanlış indekslenmiş büyük tablolar
- Gereksiz AJAX çağrılarıyla sunucuyu boğan temalar
Bu durumlarda, veritabanını ayrı sunucuya taşısanız bile, sadece sorunları başka bir makineye taşımış olursunuz. Bu yüzden mutlaka slow query log analizi yapın,
InnoDB tuning kontrol listemizdeki adımları uygulayın ve gerekirse problemli eklentileri değiştirin.
Önbelleği Yanlış Konumlandırmak
Bir diğer hata, tam sayfa önbellek, nesne önbelleği ve CDN cache katmanlarını birbirine karıştırmak. Örneğin:
- WooCommerce sepet ve ödeme adımlarını yanlışlıkla tam sayfa cache’e sokmak
- Admin ve kullanıcıya özel sayfaları önbelleğe alıp garip hatalarla uğraşmak
- Redis TTL’lerini gereğinden uzun tutup stok ve fiyat güncellemelerinin geç yansımasına neden olmak
Bu tip sorunlar, çoğu zaman “sunucu yavaş” gibi algılansa da aslında yanlış cache konfigürasyonundan kaynaklanır. Ayrı bir cache sunucusuna geçmeden önce, mevcut önbellek stratejinizin doğru kurgulandığından emin olun.
WooCommerce için HTML cache ve bypass kurallarını anlattığımız yazımız, bu konuda iyi bir rehberdir.
Özet ve Yol Haritası: Ne Zaman, Nasıl Adım Atmalısınız?
WooCommerce için ayrı veritabanı ve önbellek sunucusu kurmak, özellikle orta ve büyük ölçekli mağazalar için çok güçlü bir kaldıraçtır. Ancak bu adımı doğru zamanda ve doğru motivasyonla atmak gerekir. Genel yol haritasını şöyle özetleyebiliriz:
- Önce tek sunucu mimarisinde tüm temel optimizasyonları (PHP-FPM, OPcache, MySQL tuning, temel Redis, tam sayfa cache) uygulayın.
- Gerçek metrikler toplayın: TTFB, p95 yanıt süresi, CPU, RAM, disk I/O, MySQL QPS ve sorgu süreleri.
- Bu metrikler özellikle kampanya veya yoğun saatlerde sınırda geziyorsa ve yazılımsal sorunları giderdiğinizden eminseniz, veritabanını ve ardından gerekirse önbelleği ayrı sunucuya taşımayı planlayın.
- Ölçeğinize göre DCHost tarafında NVMe VPS, güçlü dedicated sunucu veya colocation seçeneklerini değerlendirerek, hem performans hem de bütçe açısından dengeli bir tasarım yapın.
- Geçişi bir seferde değil, adım adım planlayın: Önce DB’yi ayırın, stabiliteyi gözlemleyin; ardından gerekirse Redis’i ayrı sunucuya alın, son olarak ileri seviye replikasyon ve load balancing gibi çözümleri düşünün.
Eğer “Benim WooCommerce mağazam bu anlattığın orta–büyük ölçek aralığında bir yerde, ama tam olarak nerede olduğumu bilmiyorum” diyorsanız, önce
kapasite planlama rehberimizdeki hesaplama adımlarını uygulayın, ardından
Redis/Memcached tuning yazımız ile mevcut önbellek yapınızı gözden geçirin.
Son aşamada, DCHost tarafında WooCommerce, veritabanı ve önbellek mimarilerini her gün sahada kurgulayan bir ekip olarak, ihtiyaç duyduğunuzda size özel mimari tasarım, doğru VPS/dedicated boyutlandırması ve taşıma planı konusunda destek verebiliriz. Böylece “ayrı veritabanı ve önbellek sunucusu” kararı, sadece teknik olarak doğru değil, aynı zamanda ticari açıdan da mantıklı bir yatırım haline gelir.
